Σε ένδειξη στήριξης της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά και στο πλαίσιο σύνδεσης του φεμινιστικού-λοατκι κινήματος με το εργατικό, η παράταξη της ΑΠΤ και η barri/cad/a φέραμε προς ψήφιση στην τελευταία συνέλευση του Σωματείου, κείμενο στήριξης του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στον πολιτικό γάμο και στην τεκνοθεσία. Από θέση αρχής πιστεύουμε ότι τα δικαιώματα όλων των ατομών δεν μπαίνουν σε διαδικάσια ψηφίσματος "υπέρ ή κατά" αλλά είναι αυτομάτως δίκαια.
Ο στόχος ήταν να αναδειχθεί το ζήτημα της ανισότητας και της διάκρισης που υπάρχει αυτή τη στιγμή ενάντια στα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή και της ταυτότητας φύλου τους, στον γάμο και στην τεκνοθεσία. Επιπλέον η κίνηση αυτή έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας μας το σωματείο να συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες του κλάδου, ούτως ώστε τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και μέλη του σωματείου να συμμετέχουν στην ζωή του ΣΜΤ με τρόπο που θα χαρακτηρίζεται από αποδοχή, αξιοπρέπεια, ασφάλεια και ισοτιμία. Για μας, οι ΛΟΑΤΚΙ συνάδελφοι και συναδέλφισσες, δεν τυγχάνουν απλά της αποδοχής των στρέιτ συναδέλφων, αλλά ως μέλη της τάξης μας απολαμβάνουν της πλήρους αλληλεγγύης μας. Ως, δε, καταπιεζόμενη μειονότητα, με το αστικό σύστημα να τους αναγνωρίζει ιστορικά λιγότερα δικαιώματα απ’ ότι στους στρέιτ, την απολαμβάνουν διπλά.
Παρακάτω παρατίθεται το ψήφισμα και η απάντηση στην καταψήφισή του από την ΕΣΑΚ.
Ψήφισμα για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.
Η κυβέρνηση με τη νομοθετική της πρωτοβουλία για αναγνώριση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών φέρνει στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στον πολιτικό γάμο και την τεκνοθεσία. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που έρχεται μετά από πολυετή πίεση και αγώνα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, παρότι εντάσσεται σήμερα, με εργαλειακό τρόπο, στην ευρύτερη αστική πολιτική και την πολιτική της Ε.Ε. για την αναγνώριση ορισμένων «ατομικών δικαιωμάτων». Την ίδια στιγμή που προνομιακά σε αυτό τον δημόσιο διάλογο συμμετέχουν τα αστικά κόμματα, τηλεπερσόνες, η εκκλησία, ακροδεξιοί, συντηρητικοί και σκοταδιστικοί κύκλοι, η φωνή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας καταπνίγεται και δεν της δίνεται βήμα να τοποθετηθεί για τα θέματα που την αφορούν, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τα αιτήματα που θέτει.
Ακόμα και σήμερα η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, βιώνει διακρίσεις, χλευασμό, υποτίμηση. Πολλά άτομα αναγκάζονται να μην εκφράζονται, να κρύβονται ενώ τα περιστατικά στοχοποίησης και βίας εξακολουθούν να είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος. Το γεγονός ότι οι δολοφόνοι του Ζακ Κωστόπουλου είναι ακόμα και σήμερα ελεύθεροι είναι το μήνυμα του συστήματος ότι οι ΛΟΑΤΚΙ ζωές συνεχίζουν να μετράνε λιγότερο, παρά τις υπαρκτές κατακτήσεις του κινήματος. Ο δήθεν προοδευτισμός των από πάνω εξαντλείται σε ημίμετρα που ανατρέπονται εύκολα και σε μεταρρυθμίσεις πυροτεχνήματα που δεν αγγίζουν τον πυρήνα της καταπίεσης. Σήμερα προβάλλεται ότι ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο μπορεί να γίνει CEO ή υπουργός, αλλά η πραγματικότητα για την πλειοψηφία είναι ότι δεν έχει ίσα δικαιώματα και πρόσβαση στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην οικογένεια, στον αυτοπροσδιορισμό.
Ως σωματείο, ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων σε πολιτικό γάμο και τεκνοθεσία. Δεν αρκεί το σύμφωνο συμβίωσης, ζητάμε να ισχύει για το ομόφυλα ζευγάρια ό,τι ισχύει και για τα ετερόφυλα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκεράσει τις συντηρητικές ανησυχίες με τα αυτονόητα δικαιώματα. Πρόκειται για κοροϊδία προς ανθρώπους που υποφέρουν από τις διακρίσεις και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Άλλωστε η ανησυχία για τα δικαιώματα του παιδιού είναι υποκριτική. Δεν αποτελεί κίνδυνο για τα παιδιά η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Αντίθετα πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ, την ακρίβεια, την διάλυση της παιδείας και της υγείας, την απουσία κοινωνικών υπηρεσιών προστασίας, που αφήνουν τα παιδιά έκθετα σε μια σειρά από κινδύνους.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών σε αυτή την συγκυρία στέκεται στο πλάι της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στους αγώνες της για ίσα δικαιώματα. Στέκεται στο πλάι των συναδέλφων μας που δέχονται διακρίσεις στον χώρο εργασίας τους λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας και έκφρασης του φύλου τους. Υπενθυμίζουμε ότι το σωματείο είναι ένας χώρος ανοιχτός για τον καθένα, την καθεμία και το καθένα για κοινό αγώνα στην βάση των κοινών μας συμφερόντων ενάντια στην εργοδοσία, τις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης, την ΕΕ και το κεφάλαιο. Το εργατικό κίνημα είναι ο πραγματικό σύμμαχος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, όχι οι κυβερνώντες και οι καλοθελητές. Το εργατικό κίνημα που ενώνει τις φωνές των εργαζομένων ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικότητας, καταγωγής και χρώματος, μπορεί να παλέψει κάθε μορφής καταπίεση και εκμετάλλευση.
- Παλεύουμε για την κατάργηση –σε κάθε διάσταση, πολιτική, οικονομική, εργασιακή, αλλά και στο επίπεδο των καθημερινών πρακτικών– κάθε διάκρισης ή ανισότητας που σχετίζεται με το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
- Διεκδικούμε ισότιμη αναγνώριση όλων των μορφών οικογένειας πέραν της κυρίαρχης ετερόφυλης και ισότιμα δικαιώματα στην τεκνοθεσία και σε κάθε άλλη πλευρά.
Καταγγελία: Μια απάντηση στον ομοφοβικό οχετό της ΕΣΑΚ
Η παράταξη της ΕΣΑΚ, καταψήφισε το κείμενο του ψηφίσματος, και η τοποθέτηση της εκπροσώπου της, ήταν ένας ομοφοβικός οχετός. Μεταξύ άλλων, εντός του αμφιθεάτρου ακούστηκαν:
- Ότι με την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, “θα ανοίξει ο δρόμος για το εμπόριο παιδιών”, διότι οι χώροι φιλοξενίας ασυνόδευτων παιδιών προς τεκνοθεσία δεν “έχουν αρκετά παιδιά”. Η ΕΣΑΚ ισχυρίζεται ότι τα gay ζευγάρια (που ήδη κάποιες φορές τεκνοθετεί ένας εκ των δύο), σε αντίθεση με την υφιστάμενη κατάσταση και τα ετερόφυλα ζευγάρια, μετά την ψήφιση του νόμου, θα εκτοξεύσουν τη “ζήτηση” και επομένως θα εκτοξευτεί και το παράνομο εμπόριο παιδιών. Τα λογικά άλματα είναι απίθανα: από τη μια είναι μειοψηφία τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά και από την άλλη οδηγούν στην αύξηση του εμπορίου βρεφών.
- Ότι η γονεϊκότητα είναι “θολός όρος“ και ακυρώνεται η μητρότητα και η πατρότητα. Δεν μας εξήγησαν, ωστόσο, αν έχουν καταλάβει και οι ίδιοι/ες, γιατί είναι τόσο σημαντικό να συντηρηθούν οι συγκεκριμένοι κοινωνικοί ρόλοι και μάλιστα στη σημερινή τους μορφή ή έστω ποια κομμάτια των συγκεκριμένων ρόλων θεωρούν κρίσιμο να διατηρηθούν. Δεν εξηγούν τα συγκεκριμένα κοινωνικά οφέλη τα οποία υποτίθεται πως υπερασπίζονται. Αντί για αυτό, μιλούν για «πατρότητα» και «μητρότητα» με τηλεοπτικούς όρους. Ο στόχος μιας τέτοιας δήλωσης δεν είναι φυσικά η παραγωγή πολιτικών συμπερασμάτων, αλλά να δοθεί το σήμα, μέσα από τη χρήση στοχευμένων επικοινωνιακά λέξεων, ότι είναι «παραδοσιακοί», ότι υπερασπίζονται το παλιο, το ασφαλές, το μη ρηξικέλευθο, το μη ανατρεπτικό.
- Ότι οδηγούμαστε σε λογικές, όπως στην Ισπανία, που δεν γίνεται αναφορά στη γυναίκα, αλλά στο “άτομο με μήτρα, και ότι δεν θέλουμε οι γυναίκες να αντιμετωπίζονται έτσι”. Αυτό που έγινε στην Ισπανία είναι η κατοχύρωση της άδειας δυσμηνόρροιας, πράγμα που αποτελεί πλέον και αίτημα του Σωματείου μας. Ο όρος “άτομα με μήτρα” χρησιμοποιείται για να συμπεριληφθούν trans άντρες και άλλα άτομα με μήτρα που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες.
- Ότι μέσα από όλα αυτά, και την άδεια “γονεϊκότητας” θα μπουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των εργαζομένων μητέρων. Μήπως θεωρεί η ΕΣΑΚ πως δεν πρέπει να ζητάμε και άδειες ανατροφής για τους πατεράδες, για να μην τεθούν σε κίνδυνο οι άδειες μητρότητας; Κάνουν οι συνάδελφοι της ΕΣΑΚ πως δεν ξέρουν ότι μιλάμε για διεύρυνση και όχι περιορισμό του δικαιώματος της άδειας. Ή μήπως δεν γνωρίζουν ότι διεύρυνση τέτοιων δικαιωμάτων αποτελεί νίκη των εργαζομένων, και η εμπειρία της νίκης είναι πολύτιμη για να ανοίξει ένας δρόμος για ένα κόσμο διαφορετικό από το κυρίαρχο σύστημα.
- Ότι θέλουμε να φέρουμε την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου στο σωματείο, παραγνωρίζοντας τους αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Το ΑΚΟΕ, το Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1977, ενώ είχαν προηγηθεί πολλοί αγώνες χωρίς οργάνωση στη χώρα. Ακόμα ισχυρότερο έχει υπάρξε το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα διεθνώς. Ξεχνάει λοιπόν η ΕΣΑΚ ότι συχνά στην ιστορία, το αστικό μπλοκ εξαναγκάζεται να παραχωρήσει δικαιώματα λόγω των αγώνων και των διεκδικήσεων των υποτελών. Και ότι τότε, συχνά, το αστικό μπλοκ οικειοποιείται αυτούς τους αγώνες.Η εργατική τάξη δεν αποτελείται μόνο από λευκούς cis στρείτ άντρες αλλά από άσπρους, μαύρες, ανάπηρες, ομοφυλόφιλους με όλες τις πιθανές καταλήξεις. Δεν είναι μια φανταστική εργατική τάξη με χαρακτηριστικά που υπηρετούν την απόφαση που έχει πάρει για αυτήν την περίοδο ο πολιτικός χώρος της ΕΣΑΚ. Το να βάζεις όρια και διαχωρισμούς για το κομμάτι της εργατικής τάξης το οποίο θες να εκφράσεις σε κάνει λιγότερο ταξικό, όχι περισσότερο.
- Ότι, με “δικαιωματικά τερτίπια ξεπλένεται” ο ρόλος της Ε.Ε. στην Παλαιστίνη και γενικά στους πολέμους. Ωστόσο ο ισχυρισμός της ΕΣΑΚ είναι εσφαλμένος, διότι τα μέλη της αγωνιστικής πλευράς της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας είναι τα πρώτα που έχουν καταγγείλει το “pink-washing” του κράτους του Ισραήλ. Και ούτε θα στερήσουμε δικαιώματα από τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα εξαιτίας του “pink-washing” του Ισραήλ.
Οι γυναίκες δεν είναι μόνο μητέρες, είναι και μητέρες, αν θέλουν και αν μπορούν. Η ΕΣΑΚ προσπαθώντας να μας πείσει για το αντίθετο, κάνει μια βιολογίστικη ανάλυση για το γυναικείο φύλο, η οποία καταλήγει να αναπαράγει τα πατριαρχικά πρότυπα και να αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως αναπαραγωγικές μηχανές, όπως ακριβώς γίνεται και από το κυρίαρχο σύστημα. Δεν είναι όλες οι γυναίκες προορισμένες να γινουν μητέρες ή φροντίστριες βρεφών και είναι απλά θλιβερό η ΕΣΑΚ να αναπαράγει τόσο συντηρητικές αντιλήψεις.
Το να δηλώνεται ότι το παιδί πρέπει να έχει βιολογική μητέρα και βιολογικό πατέρα και μόνο αυτό, είναι εντελώς αντιεπιστημονικό και βιολογισμός, και εν τέλει συντηρητικό και οπισθοδρομικό. Η μητρότητα και η πατρότητα είναι κοινωνικά κατασκευασμένες έννοιες και είναι πολύ απλό να το καταλάβει καμιά αυτό ανατρέχοντας μόνο λίγα χρόνια πριν, όταν μητρότητα σήμαινε κλείνομαι στο σπίτι και μεγαλώνω τα παιδιά και πατρότητα “φέρνω” τα λεφτά στο σπίτι. Ύστερα από μεγάλους φεμινιστικούς αγώνες αυτό έχει καταρριφθεί, και η μητρότητα και η πατρότητα είναι πλέον διαφορετικές έννοιες, με τον “πατέρα” να τείνει σε ένα κομμάτι του πλανήτη να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες στην ανατροφή των παιδιών ακόμα και από πολύ μικρή ηλικία. Η παραπάνω αλλαγή έχει ήρθε εξαιτίας των γυναικείων αγώνων για απελευθέρωση και συνδέεται άμεσα με αυτήν. Το ΚΚΕ μας λέει το πρόβλημα είναι η “διπλή μητρότητα” και “διπλή πατρότητα”. Δεν είχε όμως πρόβλημα με το να τεκνοθετούν μόνοι άνθρωποι. Δηλαδή το να μην έχει μαμά ή μπαμπά ένα παιδί, δεν είναι πρόβλημα για το ΚΚΕ. Πρόβλημα είναι να έχει “δύο μαμάδες” ή “δύο μπαμπάδες”.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλών ειδών οικογένειες πέραν από την πυρηνική και πρέπει επιτέλους να αναγνωριστούν από το κράτος.
Το παράδειγμα της Κούβας που προχώρησε σε αυτή την κατεύθυνση, είναι διαφωτιστικό. Οι ΛΟΑΤΚΙ οικογένειες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, υπάρχουν πολλά χρόνια και έχουν δημιουργηθεί με διάφορους τρόπους αναπαραγωγής πέραν της τεκνοθεσίας ή της παρένθετης κύησης, βλέπε λεσβίες. Η ΕΣΑΚ τσίμπησε στο τυράκι της κυβέρνησης το οποίο προοριζόταν για την ακροδεξιά κυρίως. Στο ομοφοβικό δηλαδή κατασκεύασμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στη σύνδεση της παρένθετης κύησης με τα ζευγάρια γκέι ανδρών, μιλώντας για αύξηση της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος. Γιατί τόσα χρόνια που υπάρχει η δυνατότητα παρένθετης κύησης για τα ετερόφυλα ζευγάρια δεν είχε πει κουβέντα και το έθεσε τώρα, μόνο ως επιχείρημα απέναντι στην τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια;!
Η υποκρισία φαίνεται και σε άλλα σημεία. Γιατί αφού κόπτεται τόσο η ΕΣΑΚ για την οικογένεια και τις γυναίκες, όταν αναδιαμορφώθηκε το οικογενειακό δίκαιο από την κυβέρνηση ΝΔ με αντιδραστικό τρόπο, δεν άνοιξε το θέμα στο σωματείο, όπως κάναμε και εμείς ως Barricada, αλλά και άλλες δυνάμεις; Τώρα δηλώνει πως δεν έχουν πρόβλημα με την συμβίωση των ΛΟΑΤΚΙ αλλά όταν περνούσε το σύμφωνο συμβίωσης ήταν και πάλι απέναντι σε αυτό. Και είναι λογική η “άγνοια” της ΕΣΑΚ, γιατί το ΚΚΕ, με το οποίο συνδέεται, δεν έχει καμία επαφή με το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα ούτε σήμερα, αλλά ούτε είχαν και ποτέ. Κι αυτό, γιατί πολλά χρόνια είχαν την αντίληψη ότι η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια, συνδεόμενη με τον καπιταλιστικό σύστημα και δεν καταδέχονταν να ασχοληθούν με αυτό το ευτελές ζήτημα. Από ό,τι φαίνεται, δεν διαγράφουν εντελώς αυτή την παρακαταθήκη, παρά μόνο προσχηματικά. Όμως, στην ιστορία θα γραφτεί ότι ένα αριστερό κόμμα θα καταψηφίσει στη Βουλή αυτό το νομοσχέδιο (χωρίς να καταθέτει κάποια δική του πρόταση) μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια της ακροδεξιάς, όπως έγινε και με το σύμφωνο συμβίωσης το 2015.
Τελικά απλά βρωμάει ομοφοβία στον αέρα.
Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας μπορούν και πρέπει να ζουν ισότιμα ανάμεσα μας με τα ίδια δικαιώματα με τα στρειτ. Αυτό σημαίνει ισονομία στον γάμο και στην τεκνοθεσία με όλους τους τρόπους που ισχύουν για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Εμείς θέλουμε όλα τα άτομα του σωματείου μας να νιώθουν ελεύθερα και ίσα με τα υπόλοιπα ανεξαρτήτου φύλου, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμου, ταυτότητας φύλου ή σωματικής/πνευματικής ακεραιότητας, όπως ορίζει και το καταστατικό του σωματείου. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν πολλά και σημαντικά προβλήματα, στην κατεύθυνση όμως της οικοδόμησης μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, δεν μπορούν να αφήνονται στην άκρη τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και άλλων μειονοτήτων.
Η τελευταία συνέλευση ήταν σίγουρα τραυματική για τους/τις/τα συναδέλφους/ισσες/α λοατκι. Σίγουρα αυτό δεν είναι το συμπεριληπτικό σωματείο που θέλουμε και ήταν ένα ρήγμα στην ενότητα του σωματείου. Θα καταβάλουμε ως BARRICADA την μέγιστη προσπάθεια για να ανατρέψουμε αυτό το σκηνικό εντός του σωματείου και στους χώρους δουλειάς. Το σωματείο μας είχε κάνει ήδη πολλά βήματα μπροστά παλεύοντας απέναντι στις έμφυλες διακρίσεις και δεν θα αφήσουμε αυτά να αναιρεθούν. Δεν κάνουμε βήμα πίσω!